آقای ابطهی را ببینید که در طی چهل و چند روز میهمانی در زندان به چه روزی در آمده است؟!
آیا رنگ رخسارش نشانی از سر ضمیر او نیست؟!
باز هم ناظر تکرار سناریوی بارها به نمایش در آمده از طرف کارگردانان و دست اندرکاران دولت هستیم!
این تازگی ندارد که اغلب گرفتارشدگان بدست غاصبان مملکت بعد از مدتها شکنجه و عذاب و ایذای جسمی و روحی مجبور میشوند به روی خوانی انشا های تکراری تن دهند و باز هم خوشحالی زودگذری را برای قدرتمداران خود فریب فراهم آورند!
اما کیست که فراموش کند یا خود را به حماقت بزند و این اراجیف دیکته شده را باور کند؟
او کیست که نداند آتش افروزی های بعد از انتخابات و با تقلب بالا بدست چه کسانی برپا شده است؟
مگر آنها در بین مردم نبودند؟ مگر ندیدند که لباس شخصی ها چه بروز مردم آوردند؟ یا شاید فراموش کردند که نیروهای ضد شورش خود درکنار لباس شخصی ها در قتل و کشتار و تخریب همکار بودند و بسیجی ها را در بالای پشت بام مسجد در حال تیر اندازی و سنگ اندازی ندیدند؟
اگر خارجی ها میخواهند در ایران با انقلاب مخملی به بر اندازی حکومت دست بزنند و دولت هم 24 میلیون رای به همراه دارد ؟ خوب از چی نگران است؟با این همه پشتیبان داخلی، نگران چند تا مامور خارجی است که برای بر اندازی آمده اند یا اینکه اطمینانی از عملکرد خود ندارد؟!مطمئنا دولت از خود و آرای تقلبی اش بیمناک است زیرا او میداند که آرای تقلبی نیروی پشتیبان به همراه نمی آورد و از این روست که سعی دارد با دیکتاتوری و خفقان(قطع وسایل ارتباط جمعی نظیر قطع شدن تلفن و ایمیل و...تعطیلی روزنامه ها و یکنواخت شدن اخبار در بین روزنامه هائی که منتشر میشوند و دستگیری روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان و...) از سقوط عنقریت خود جلوگیری کندو تلاش وسیعی را برای تطمیع فرزندان غیور ملت از طریق دستگیری و شکنجه های روحی و جسمی آنها ( برای ترتیب دادن نمایش های تلویزیونی تکراری!) مینماید! و در صورت عدم موفقیت اجساد آنها را تحویل خانواده هایشان می دهد و باعوام فریبی کودکانه ای همه به پا خاستگان عظیم ملی را وابستگان خارجی برای کودتای مخملی مینامد!(نظیر شهید روح الامینی و...)
آیا رنگ رخسارش نشانی از سر ضمیر او نیست؟!
باز هم ناظر تکرار سناریوی بارها به نمایش در آمده از طرف کارگردانان و دست اندرکاران دولت هستیم!
این تازگی ندارد که اغلب گرفتارشدگان بدست غاصبان مملکت بعد از مدتها شکنجه و عذاب و ایذای جسمی و روحی مجبور میشوند به روی خوانی انشا های تکراری تن دهند و باز هم خوشحالی زودگذری را برای قدرتمداران خود فریب فراهم آورند!
اما کیست که فراموش کند یا خود را به حماقت بزند و این اراجیف دیکته شده را باور کند؟
او کیست که نداند آتش افروزی های بعد از انتخابات و با تقلب بالا بدست چه کسانی برپا شده است؟
مگر آنها در بین مردم نبودند؟ مگر ندیدند که لباس شخصی ها چه بروز مردم آوردند؟ یا شاید فراموش کردند که نیروهای ضد شورش خود درکنار لباس شخصی ها در قتل و کشتار و تخریب همکار بودند و بسیجی ها را در بالای پشت بام مسجد در حال تیر اندازی و سنگ اندازی ندیدند؟
اگر خارجی ها میخواهند در ایران با انقلاب مخملی به بر اندازی حکومت دست بزنند و دولت هم 24 میلیون رای به همراه دارد ؟ خوب از چی نگران است؟با این همه پشتیبان داخلی، نگران چند تا مامور خارجی است که برای بر اندازی آمده اند یا اینکه اطمینانی از عملکرد خود ندارد؟!مطمئنا دولت از خود و آرای تقلبی اش بیمناک است زیرا او میداند که آرای تقلبی نیروی پشتیبان به همراه نمی آورد و از این روست که سعی دارد با دیکتاتوری و خفقان(قطع وسایل ارتباط جمعی نظیر قطع شدن تلفن و ایمیل و...تعطیلی روزنامه ها و یکنواخت شدن اخبار در بین روزنامه هائی که منتشر میشوند و دستگیری روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان و...) از سقوط عنقریت خود جلوگیری کندو تلاش وسیعی را برای تطمیع فرزندان غیور ملت از طریق دستگیری و شکنجه های روحی و جسمی آنها ( برای ترتیب دادن نمایش های تلویزیونی تکراری!) مینماید! و در صورت عدم موفقیت اجساد آنها را تحویل خانواده هایشان می دهد و باعوام فریبی کودکانه ای همه به پا خاستگان عظیم ملی را وابستگان خارجی برای کودتای مخملی مینامد!(نظیر شهید روح الامینی و...)
اما باید دانست که مردم ایران مدتهاست به تکامل رشد عقلی خود رسیده اند وعکس العمل آنها از این خیمه شب بازی ها چیزی جز یک لبخند تمسخر آمیز نیست! و آنها را در گرفتن حق خود مصمم تر میسازد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر