در این روز ها نا آرامی و درگیری در اغلب شهر های ایران ، گواه این است که مردم آگاه و بیدار ما هرگز با زور و فشار تسلیم باج خواهی نمیگردد!عمل کرد این دولت یاد آور عمل کرد دولت شاهنشاهی ، در روزهای آغازین انقلاب است... در ان روز ها هم نیرو های دولتی با تمامی توان و قدرت خود به میدان آمدند و وزارت کشور رژیم شاهنشاهی هم چون امروز همه راه پیمائی های مردم را غیر قانونی خوانده بود و با نیرو های مسلح خود ناجوانمردانه به مصاف مردم بی دفاع آمده بود و همچون این روز ها دد منشانه به آنها حمله میکرد!
اما دیدیم که با تمامی جنایت هایش به زباله دانی تاریخ سپرده شد!
به مطلبی در اینمورد از آقای مرتضی الویری توجه فرمایید:
ویرانگرى و تخریب به سود هیچکس نیست و نباید براى احقاق حقوق ملت به روشهاى غیراخلاقى و غیرمدنى متوسل شد. براى تحقق این مهم، لازم است به جوانان پرشور هشدار داد که مبادا تحتتاثیر جریانهاى مشکوک بهانه به دست جریانهاى سرکوبگر بدهند. اگر بگوییم راهپیمایى روز دوشنبه کمنظیر بود واقعیت را پنهان کردهایم. من به عنوان فردى که در تدارک راهپیمایىهاى میلیونى زمستان 57 نقشى داشتهام و تقریبا در اکثر راهپیمایىهاى 22 بهمن سه دهه اخیر شرکت کردهام باید اعتراف کنم که راهپیمایى روز دوشنبه بىنظیر بود. سیل خروشان جمیعت میدان امام حسین و میدان آزادى را بههم متصل کرده بود، بدون آنکه یک وانتبار یا یک بلندگو یا یک پلاکارد از قبل تدارک شده باشد. نکته قابل توجه در این راهپیمایى، رشد والاى مردم در بیان خواستهاى قانونى خود بدون توسل به هیچگونه خشونت و حتى بیان شعارهاى هنجارشکن بود. براى من بسیار شیرین بود که بین مردم و نیروهاى انتظامى پیامهاى محبت و عشق مبادله مىشد. خانم نسبتا کهنسالى به یکى از نیروهاى انتظامى گفت: پسرم، ببخشید ما شما را به زحمت انداختهایم، اما چه کنیم، راى ما را دزدیدهاند، دنبال رایمان هستیم. در این نوشتار سه نکته را یادآور مى شوم: اول اینکه باید مراقب بود حرکتهاى وسیع مردمى به خشونت کشیده نشود. ویرانگرى و تخریب به سود هیچکس نیست و نباید براى احقاق حقوق ملت به روشهاى غیراخلاقى و غیرمدنى متوسل شد. براى تحقق این مهم، لازم است به جوانان پرشور هشدار داد که مبادا تحت تاثیر جریانهاى مشکوک بهانه به دست جریانهاى سرکوبگر بدهند. دومین نکته ضرورت تداوم حرکتهاى قانونى و مدنى تا وصول مطالبات بحق مردم یعنى بازنگرى اساسى در اعلام نتایج انتخابات است. باید مردم به آقاى رئیسجمهور تفهیم کنند که اعتراضات میلیونى در مورد تحریف آرای مردم، مانند ابراز خشم از بازنده شدن یک تیم فوتبال نیست که ظرف یکى دو روز خاتمه یابد. و بالاخره سومین نکته هشدارى است به مسوولان و دولتمردان. روانشناسى جامعه ما نشان مىدهد که مردم هرگز با ضرب باتوم و قنداق تفنگ از میدان به در نمىروند. مسوولان امروز با چند گروه سیاسى و یا چند هزار روشنفکر معترض مواجه نیستند. حاکمیت امروز از طرف میلیونها نیروى مردمى در مظان اتهام قرار گرفته است. دو راه بیشتر در مقابل حاکمیت قرار ندارد. توسل به زور و سرکوب مردم یا توجه به خواست آنان که همانا صیانت از آرایى است که به صندوقها ریخته شدهاند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر